Ο Άγιος  Χαράλαμπος είναι μάρτυς της εκκλησίας μας και εορτάζεται στις 10 Φεβρουαρίου. Στις διάφορες πηγές της  εκκλησίας μας φέρεται και ως Χαραλάμπης και Χαραλάμπιος. Έζησε στην Μαγνησία της Μικράς Ασίας και ήταν ιερεύς, για αυτό τον λόγο το προσφωνούμε ως ιερομάρτυρα.  Μαρτύρησε στον διωγμό  που διέταξε ο αυτοκράτρορας της Ρώμης Σεπτίμιος Σεβήρος, από τον έπαρχο Λουκιανό. Όπως γράφει το συναξάρι του Αγίου, το μαρτύριό του ήταν να γδαρθεί ζωντανός με την συνεργεία του ίδιου του επάρχου, «οικείαις χερσίν». Μάλιστα δε, όταν άπλωσε τα χέρια του ο έπαρχος πάνω στο μαρτυρικό σώμα του Αγίου αυτά κόπηκαν και κρεμόντουσαν πάνω στο σώμα του μάρτυρος,. Τότε ο Άγιος Χαραλάμπης προσευχήθηκε και αποκατέστησε την υγεία του Λουκιανού. Οι δήμιοι του Αγίου  Πορφύριος και Βάπτος και τρεις γυναίκες που είδαν τα γεγονότα πίστεψαν στον αληθινό Θεό και αρνήθηκαν τα είδωλα. Ο έπαρχος αν και ευεργετήθηκε από τον άγιο, που με την δέηση του ο Θεός τον έκανε καλά, διέταξε να τους αποκεφαλίσουν, παραμένοντας δυστυχώς στην απιστία του. Ο Άγιος Χαραλάμπης τιμάται ως προστάτης των λοιμωδών νόσων και συγκεκριμένα της πανώλης (πανούκλα). Βάσει διαφορετικών συναξαρίων, ο Άγιος Χαράλαμπης γεννήθηκε το 90 μ.χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 χρονών.